Zespół cieśni nadgarstka leczenie
Zaczyna się od bólu w nadgarstku, który promieniuje na dłoń oraz palce. W dalszej kolejności pojawia się mrowienie w nadgarstku, zaczynają cierpnąć palce, problemem staje się zwykłe odkręcenie słoika, czy uściśnięcie dłoni. Te objawy wskazują na zespół cieśni nadgarstka. Jest to schorzenie przykre i dokuczliwe, które zaburza normalne funkcjonowanie.
Kanał nadgarstka to wąskie przejście zlokalizowane po stronie dłoniowej nadgarstka, utworzone przez kości nadgarstka i więzadło poprzeczne nadgarstka. Kanał nadgarstka jest utworzony przez układ ośmiu kości nadgarstka, które są małymi kościami znajdującymi się w nadgarstku. Kości te tworzą półsztywny łuk, który wyznacza granice kanału nadgarstka. Kanał nadgarstka służy jako droga ochronna dla nerwu pośrodkowego i ścięgien kontrolujących palce. Różne czynniki, w tym zmiany anatomiczne, powtarzalne ruchy rąk i pewne schorzenia, mogą przyczyniać się do rozwoju zespołu cieśni nadgarstka. Głównymi czynnikami chorobotwórczymi są: obrzęk zapalny nerwu i tkanek, które go otaczają, zmiany zwyrodnieniowe albo też zmiany pourazowe przestrzeni kanału nadgarstka. To, co sprzyja powstaniu ucisku na nerw pośrodkowy to: wieloletnia praca manualna, jak praca na komputerze, gra na fortepianie, a także praca wykonywana przez mechaników i fryzjerów. Ponadto, choroby takie jak reumatoidalne zapalenie stawów, choroba zwyrodnieniowa, ciągłe przeciążenia i powtarzające się urazy nadgarstka, a także choroby jak cukrzyca, otyłość oraz zaburzenia hormonalne.
Jednym z pierwszych objawów jakie może zauważyć każdy chory jest ból w nadgarstku. To, co odróżnia cieśń nadgarstka od innych schorzeń w obrębie tego stawu to np. mrowienie w dłoni, palcach, nadgarstku, zaburzenia czucia, cierpnięcie w obrębie pierwszych trzech palców, osłabienie mięśni dłoni, które powoduje problemy z zaciskaniem pięści, a nawet utrzymaniem w ręce przedmiotów. Niestety zespół cieśni nadgarstka na ogół dotyczy obu rąk co sprawia, że jakość życia codziennego pacjenta może się drastycznie pogorszyć.
Jeżeli zaobserwowałeś u siebie opisane wyżej objawy to koniecznie zgłoś się do specjalisty. Dobry ortopeda, znający się na kwestiach neurologicznych nie będzie mieć problemu z postawieniem trafnej diagnozy – przeprowadzi wywiad z pacjentem i wykona nieinwazyjnie badanie USG nadgarstka, jak również badanie EMG, którego celem będzie określenie miejsca ucisku, jak i stopnia uszkodzenia nerwu. Nie warto zwlekać z wizytą u specjalisty! Początkowe zaburzenia funkcjonalne nerwu są odwracalne i nerw w przeciągu 3-4 miesięcy jest się w stanie zregenerować. W leczeniu zachowawczym stosuje się głównie leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, a także iniekcje kortykosteroidów.
Z zabiegów fizykoterapeutycznych przepisuje się te, które działają przeciwbólowo i przeciwzapalnie, czyli krioterapię, jonoforezę, jak i zabiegi które przyspieszają regenerację, a więc pole magnetyczne, laseroterapię i ultradźwięki.Bardzo dobre rezultaty daje terapia falą uderzeniową, której skuteczność przekracza 80%. Zazwyczaj już po kilku zabiegach pacjenci odczuwają wyraźną ulgę, a stan zapalny w obrębie nadgarstka się zmniejsza.
W przypadku zalecenia fizjoterapii wykonuje się ćwiczenia rozluźniające i rozciągające, których celem jest poprawa ukrwienia i odżywienia tkanek miękkich. W dalszej kolejności stosuje się ćwiczenia wzmacniające mięśnie w obrębie stawu, jak i poprawiające jego ruchomość. Niestety w zaawansowanym stadium cieśń nadgarstka da się wyleczyć tylko operacyjnie, dlatego też w razie wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów i dolegliwości bólowych należy umówić się na wizytę do dobrego ortopedy. Dodatkowo, w procesie leczenia ważne jest regularne monitorowanie postępów i dostosowywanie programu rehabilitacyjnego do indywidualnych potrzeb pacjenta. Możliwe jest również wykorzystanie terapii manualnych, elektroterapii lub terapii ultradźwiękowej, które mogą przynieść ulgę i przyspieszyć proces leczenia. Wszystkie te działania powinny być nadzorowane przez doświadczonego fizjoterapeutę, aby zapewnić bezpieczeństwo i skuteczność terapii.
