Magnetoterapia

W fizjoterapii wykorzystuje się przede wszystkim pola magnetyczne o niskiej częstotliwości – od 0 do 50 Hz, i indukcji (sile) – od 0 do 15 mT, wytwarzane przez specjalnie do tego celu skonstruowane aparaty. Terapia pulsującym polem magnetycznym małej częstotliwości powoduje przemieszczanie się jonów, czego skutkiem jest hiperpolaryzacja błony komórkowej, co zwiększa wykorzystanie tlenu przez komórkę i tym samym wzmaga przemianę materii. Pole magnetyczne przenika przez wszystkie tkanki równomiernie. Zabiegi mogą być wykonywane poprzez ubranie, gips czy bandaże. Można stosować u pacjentów z endoprotezą, gdyż metal nie jest przeciwwskazaniem.